intervjuo de la revuo Esperanto kun Hamzeh Shafiee
Sep Demandoj
Hamzeh Shafiee
La unua Irana
Esperanto-Kongreso
(IREK) okazos en
Tehrano de la 24-a ĝis
la 26-a de marto 2014.
Hamzeh Shafiee, vicprezidanto
de IREA ,
rakontas pri la iranaj
faroj kaj potencialo.
La unua Irana
Esperanto-Kongreso
(IREK) okazos en
Tehrano de la 24-a ĝis
la 26-a de marto 2014.
Hamzeh Shafiee, vicprezidanto
de IREA,
rakontas pri la iranaj
faroj kaj potencialo.
*José Antonio Vergara kaj Lee Jungkee
RE: Oni havas la impreson ke
Irano estas lando pri kiu en
aliaj mondopartoj la averaĝa
homo scias preskaŭ nenion.
Same pri ĝia la E-movado.
Kio pri tio?
HS: Estas interese ke enlande la impreso pri
la loko kaj rolo de Irano en la mondo estas
tute inversa. Tio, kion la mondo konas kiel
Persujon, kun sia longdaŭra kaj glora historio,
estas la nuna Irano. Pri tio la irananoj ĝenerale
fieras. Ni fakte serĉas nian altrangan lokon de
la pasinteco en la hodiaŭa mondo.
Aldone, ekzistas diraĵo: “Eĉ se vi ne volas
engaĝiĝi pri politiko, politiko engaĝiĝas pri
vi!”. Esperanto ĝenerale kaj ĝia plej elstara
organizaĵo, UEA, ĉiam provas esti neŭtralaj
– precipe politike – tamen politiko ne lasas
ilin netuŝitaj. Nenio-sciado kaj eĉ mis-sciado
de alilandanoj pri Irano plejparte kuŝas en
internacia politikado.
RE: Ĉu en Irano nia lingvo pli
ofte trovas subtenon ĉe apartaj
sociaj tavoloj, profesiaj
kampoj aŭ religiaj sektoroj?
HS: Inter la iranaj samideanoj
troviĝas ĉiaj homoj kun diversaj motivoj
por lerni Esperanton. Ni plej funde deziras
transdoni kion ni kulture heredis dum jarcentoj
aŭ jarmiloj, speciale mistikismon iranan: vi eble
aŭdis pri Sadio, Hafezo, Rumio kaj Kajamo. Kiel ilin, ni havas multege pli da, pri kiuj alilandanoj
ankoraŭ scias nenion. Aliflanke ni arde deziras
akiri sciencajn kaj teknologiajn sciarojn de aliaj
landoj. Ni kiel imperio kun multege da lingvoj,
estis probable la unua lando, en kiu artefarita
lingvo (nomata Balaibalan) estis inventita antaŭ
ĉirkaŭ 5 jarcentoj.
RE: Kiom forta estas la irana
E-movado?
HS: La irana E-movado estas
tre forta kaj aktiva almenaŭ
kompare kun plejmultaj
najbaraj/regionaj landoj. La
nombro de esperantistoj ne estas malalta, kaj
iliaj kontribuoj al la E-periodaĵoj kaj kongresoj
ne mankas. Sed la problemo estas ke la eĥo de
niaj agadoj ne estas tiom forta.
RE: Ĉu vi ne kredas ke vi tre
malfrue decidis okazigi la 1-an
nacian kongreson?
HS: Vere jes, ni devus okazigi la
kongreson antaŭ multe da jaroj,
sed ĉiam troviĝas obstakloj kaj malfacilaĵoj.
Nia lando estis nestabila socie kaj politike.
Revolucio, okjara milito, regionaj konfliktoj kaj
politikaj maltrankviloj ĉiam baris organizon
por ajna granda kunveno. La problemoj eĉ
nun ekzistas, sed ni decidis ĝin organizi tuj.
RE: Kio do pri via unua
kongreso?
HS: Feliĉe ĝis nun ni sukcese
antaŭeniris al la realigo de
tiu delonga revo de la iranaj
esperantistoj. La programo de la kongreso
konsistas el sufiĉe variaj eventoj. Fakaj kunsidoj,
artaj programeroj, interkona amika vespero,
komuna tagmanĝo, Demandoj kaj Respondoj
kaj tuttaga ekskurso estas la ĉefaj planitaj
programeroj. Ni komprenas ke tiu kongreso
estas historia evento kaj ni klopodos fari ĝin
kiel eble plej memorinda.
RE: Kion oni planas por la
estonteco de Esperanto en
Irano?
HS: Kiel supre dirite, la nomo
de nia Centro Sabzandiŝan
(Verdideanoj) por Esplorado kaj Aplikado de
Internacia Lingvo Esperanto diras kion ni faras
ĝenerale, tamen pli specife ni volas i.a. ekigi
projektojn kiel Springboard to Languages (en
Britio) por montri al la edukaj aŭtoritatoj ankaŭ
la propedeŭtikan valoron de Esperanto kaj tiel
probable konvinki ilin enkonduki nian lingvon
en diversajn lernejojn iompostiome. Rilate al la praktikaj aspektoj de la lingvo, ni
celas montri la eksteran mondon al irananoj,
kaj montri Iranon al la esktera mondo. En
tiu celo troviĝas paco, amikeco kaj invito al
kunlaboro kaj interkompreno. Ni “semas kaj
semas” por ke la venonta generacio povu esti
parto de “granda rondo familia”.
RE: Ĉu IREA planas kontribui
por la Esperanto-movado en la
okcidenta Azio? Kiamaniere?
HS: Ni havas multe da ambicio
kaj pretas pli vaste agi ol nur
en okcidenata Azio aŭ Mezoriento, tamen
ĉio en landoj kiel la nia ege dependas de la
kondiĉoj politikaj, ekonomiaj kaj sociaj . Ni
havas kelkmiljaran civilizacion kaj turismaj
vidindaĵoj abundas ĉe ni. Turismi tra Irano
estas ege malaltpreze, kaj tio estas alia motivo
por ke nia lando fariĝu centro por Internaciaj
Esperantaj kunvenoj kaj konferencoj. Ankaŭ
produktado de libroj, magazinoj, DVDoj estas
tre malkara ĉe ni. Eldoni la revuon Esperanto
en Irano estus mapli elspezige! Eblecoj senfinas
fakte, ekzemple iam oni parolis pri transloko
de la Centra Oficejo de UEA al alia lando…
Eble IREA ankoraŭ ne povas roli kiel centro
por la regiona agado, sed certe havas tiun
potencialon por grave roli en la regiona agado.
ESPERANTO 1267 (2) februaro 2014
No comments:
Post a Comment